Een groot deel van de scheidsrechtersopleiding draait om het kennen van de wetten, weten waar je moet zijn om het spel te zien, en voldoende fit zijn om langs de beste posities door het spel te gaan. Vroeg in iemands scheidsrechterlijke ontwikkeling blijft de communicatie beperkt tot “fluiten, seinen, praten”. Het gaat om het allesbepalende aspect van signaleren en aangeven waarom we gefloten hebben. Naarmate een scheidsrechter vordert, wordt van hem verwacht dat hij het spel beheert, de controle behoudt, en zelfs het spel opvoert.

Ervaren scheidsrechters geven blijk van de vaardige communicatie die nodig is om deze moeilijkere competenties te bereiken. Er is interessant onderzoek dat de communicatie van elite, internationale scheidsrechters beschrijft.

Toch zijn de meeste opleidingen over communicatie gebaseerd op ervaren scheidsrechters/scheidsrechterscoaches die junior-scheidsrechters adviseren over verschillende communicatiemiddelen. Er wordt grotendeels van uitgegaan dat de vaardigheden van communicatie aangeboren zijn. Het is de intermenselijke x-factor die sommige scheidsrechters hebben en anderen niet. Toch wordt deze vooronderstelling in twijfel getrokken door onderzoekers die de interacties tussen scheidsrechter en speler vanuit een sociologisch perspectief bekijken. 

Misschien kunnen communicatievaardigheden getraind worden, net als spelregelkennis, spelinzicht, positioneringstechnieken, mentale focus, en fysieke fitheid.

Management, controle, en uiteindelijk het bouwen van een beter spel vereist goede besluitvorming door spelers en officials. Te veel angst zal de besluitvorming belemmeren, en frustratie levert angst op. We moeten ons bewust zijn van bronnen van frustratie bij scheidsrechters en spelers om een omgeving te creëren waarin de spelers vaardig spel en een goed spel kunnen laten zien!

Bij effectieve scheidsrechterscommunicatie gaat het om communicatiemiddelen, communicatievaardigheden en de indruk die de spelers van de scheidsrechter hebben.

Elk goed communicatiemiddel, zoals een audio systeem, zal de scheidsrechter in staat stellen de aandacht van de overtreder te trekken, vertrouwen in de beslissing uit te stralen, en een perceptie van eerlijkheid te bevorderen. Voorbeelden van onderzochte communicatiemiddelen zijn:

• Vermijden van onnodige woorden en handelingen.
• Uitleg van minder dan zes woorden.
• Kalmte lijkt eerlijker dan boosheid.
• Het geven van uitleg wordt als correcter ervaren dan een beslissing zonder uitleg.